آخرین گرایش در بحث لیفت با نخ، تمایل به استفاده از نخ های PDO یا پلی دی اکسان می باشد که پس از چند ماه توسط پوست جذب می شوند. در طی همین مدت، روند جذب باعث تحریک و افزایش تولید کلاژن در طول دوره ای حدود ۸ ماهه می گردد و آثار آن به طور معمول ۲ سال ماندگاری دارد.
در اینجا ما برای شما به معرفی سه نوع نخ PDO می پردازیم که در لیفت با نخ های کره ای اغلب در ترکیب با هم مورد استفاده قرار می گیرند.
نخ های مونو Mono، نخ هایی صاف و بدون خار هستند. برای ایجاد اثر سفت کردن پوست، تعداد زیادی از این نوع نخ ها را با آرایش تور مانند در زیر پوست قرار می دهند. پس از شروع روند کلاژن سازی در اطراف نخ ها، قوام و سفتی پوست بهبود پیدا می کند. مناطق تحت درمان اغلب خطوط گردن، افتادگی پوست گردن، پیشانی و زیر چشم ها می باشد. معمولا بین ۱۰ -۲۰ نخ مونو در هر منطقه درمانی وارد می شود. به منظور حفظ لیفت، نخ ها به یک “نقطه لنگر” در پوست سر و یا صورت متصل می شوند. نخ های مونو موجب سفت شدن پوست می شوند اما تاثیر قابل توجهی در لیفت ندارند؛ بنابراین برای بهبود کلی در سفتی پوست صورت و جوان سازی آن باید در همراهی با نخ های خاردار استفاده گردند.
نخ های پیچ دار یا Screw می توانند به صورت یک یا دو نخ در هم تنیده در اطراف یک سوزن قرار داشته باشند. نخ های اسکرو تاثیر زیادی در حجم دادن به مناطق فرورفته پوست دارند. نخ های مولتی اسکرو یا تورنادو ( از دو نخ در هم پیچیده استفاده می شود ) دارای اثر قوی تری نسبت به نخ های اسکرو هستند. نخ های اسکرو معمولا برای لیفت کلی صورت استفاده می شوند.
نخ های خارداراساسا همان نخ های مونو هستند که دندانه هایی برای گیر کردن به قسمت های زیرین پوست دارند. خارها موجب تشکیل یک ساختار پشتیبانی کننده می شوند تا پوست افتاده را لیفت کند. بر خلاف نخ های مونو، نخ های خاردار نیازی به نقاط لنگر یا ثابت کننده ندارند. کلاژن سازی هم در اطراف نخ ها و هم خارهای آنها رخ می دهد. نخ های خاردار برای کشیدن پوست اطراف آرواره و خط خنده بسیار موثر هستند.
